‘n Naam soos No chopping sheep vir ‘n boek is nie tipe ding wat homself voordoen aan gewone mense nie. Daarvoor is iemand soos Joshua Marley nodig. Hy is vyf en het op sy pa se aandrang probeer sin maak van al die tekens by die ingang van die Walter Sisulu-botaniese tuin in Roodepoort (dis nou tekens soos “geen honde”, “geen roller-blades”, en so aan). Die laaste van die tekens bevat toe ‘n vet boom net ‘n byl by. “Look, daddy, no chopping sheep.”

Ian Marley was aan die woord by die Boeke-oase waar hy oor die oorsprong van sy tweede artist’s book gesels het wat deur Corina van der Spoel beskryf word as uniek en besonders.

Ian beskryf die proses van boekmaak, maar staan eers stil by kunsmaak. Vroeër, vertel hy, sou hy epiese kunswerk maak wat hy gevoel het sou inskakel by die een of ander “hogere” diskoers van die kontemporêre kunswêreld, en sou hy deur kuns, kritiek lewer op die euwels van die mensdom.Nadat Joshua sy opwagting gemaak het, het sy werk heelwat meer begin fokus op sy privaatwêreld en sou hy die pret van kunsmaak herontdek.

No chopping sheep is ‘n boek wat aanvanklik as kinderboek gekonseptualiseer is, maar Ian erken dat sy sin vir humor – saam met Joshua se verbeelding – ‘n paar makabere draaie gooi (“I’ve got a real sick sense of humor…”) sodat die eindproduk eintlik ‘n prenteboek vir volwassenes is. ‘n Boek van vier-en-‘n- half meter by 10 cm, gelamineer, opgerol, in ‘n blik. Teen R690 en slegs tien kopieë, ook ‘n versamelaarsitem.

Vertel van hoe die boek begin het 

Om hierdie boek te druk – vier en ‘n half meter – was nie ‘n grap vir die drukkers nie, en toe was die boek reeds afgeskakel van ses-en-‘n- kwart meter by 13 cm. Ek’s nie baie logies nie. Ek doen hierdie goed en moet later die tegniese probleme uitsorteer. Joshua se gesegde van “No chopping sheep” het gedagte laat ontstaan, en ons het saam die storie ontwikkel oor tyd.

Hoe verloop die storie?

Die storie begin by reuse-byl soos die een op die teken waar die naam vandaan kom. Daar’s skapies wat oor die veld hardloop; hulle is op ‘n missie want hulle moet deur die landskap kom sonder om opgekap te word deur byle wat oral op hulle jag maak.

Little Bo-Peep is te sien sonder ‘onderware’ (die Engelseman se manier van praat). Die skape word dan opgekap (op die prent is die skape soos polonie gesny). Die gekapte spring dan in ‘n ondergrondse skaapherstelwerkswinkel. 
Hier word hulle herstel. Die segmente word vasgewerk, maar die werkswinkel word deur wolwe bedryf en daarom word van hulle ledemate gesteel en van hulle wol ook. Die gesteelde wol word verwerk in kledingstukke vir die wolwe, wat gesien word op ‘n wasgoedlyn. Daar hang ‘n woldeurtrekkertjie, ‘n balaklawa, ‘n hele skaappakkie, asook ‘n skaap.

Die wasgoedlyn word beman deur ‘n aasvoël. Daarnaas is ‘n bord wat aandui: No refunds. As jy nie ordentlik reggemaak is nie, is dit “tough”.

Die arme reggemaakte skape se uitmergeling is nie oor nie. Eers hol hulle verby ‘n boom met wolf spiders. Dan is daar wolwe in skaapsklere wat die skape wat oorbly, oor ‘n krans jaag. Al die skape wat oor die krans hardloop, word gevang in ‘n wolfmasjien, wat halfdier, halfmasjien is. Hierdie masjien verwerk die skape dan, hulle word skaapengeltjies met vlerke of ouma se skaapwors. (Dis nie die hele storie nie – koop die boek vir die res!)

Wat van dit van ‘n mens om so ‘n boek te maak?

My boeke gebeur in die winter as dit te koud is om in die studio te werk. Ek sit voor die TV en teken. Hierdie boek bestaan uit 11 tekeninge (dis behalwe ‘n hele hoop konseptekeninge) wat so 10 ure elk gevat het. Toe ek die goed ge-scan en op Photoshop begin aanmekaarsit het, het ek opgehou boekhou van hoeveel werk daarin gegaan het, want dit het baie langer gevat as die tekenwerk.

No chopping sheep is beskikbaar by Ian Marley. Kontak hom by: GFOIRM@puknet.puk.ac.za

Ian Marley met sy kunstenaarsboek Dyslexic Alphabet.