Sebastien Quevauvilliers (31) het bemarking aan die Natalse Technikon gestudeer, maar sê die meeste van sy vaardighede is deur sy werkservaring ontwikkel. Dié Durbaniet het vier jaar in die veld van boekuitleg en -ontwerp gewerk. Sy gunstelingmedium is ink en gouache. Sy eerste publikasie is Madelief, moenie! (Jaco Jacobs, LAPA Uitgewers), maar hy werk reeds aan sy volgende boeke.

Waar het jou belangstelling in kinderboekillustrasies begin?

Ek onthou hoe ek as kind verdiep was in die prenteboeke wat my ma vir my gelees het. Ek het altyd ‘n aanleg vir teken gehad, maar dis eers toe ek op 17 in ‘n plaaslike boekwinkel begin werk het, dat my belangstelling in oortuiging verander het. Die stories en illustrasies wat ek aan ander mense verkoop het, het my geïnspireer, en van toe af het ek myself geleer verf en teken, en geleer by die groot geeste wie se werk gepubliseer is.

Is daar sekere boeke/illustrasies wat jy uit jou kindertyd kan onthou of wat ‘n groot indruk op jou gemaak het?

Die naam van die boek ontgaan my, maar dit was boeiend. Dit was ‘n groot vierkantige-formaat-boek oor ‘n groep seerowers wat na ‘n skateiland gevaar het. Die detail en humor was betowerend, en die feit dat die kaptein ‘n troetelwalvis gehad het, het my regtig laat glimlag.

Watter illustreerders se werk bewonder jy?

Babette Cole. Hierdie kunstenaar het die ongelooflike talent om karakters met baie beweging te skep. Elke houding wat ‘n karakter aanneem, word tot die regte graad oordryf sonder dat die illustrasie te laf of strokiesprentagtig word. Elke houding wat geteken word, is ‘n uitbreiding van die karakter se persoonlikheid – wat nie in die teks oorgedra kan word nie, word slim in die illustrasies geteken.

Hoe werk die kreatiewe proses vir jou vandat jy met ‘n teks gaan sit totdat die eindproduk klaar is?

Aaaa, die proses … een van heelwat vrees en vreugde tegelyk! Gewoonlik ontkiem die inspirasie vir die persoonlikheid en styl van die boek vinnig in my brein. Ek teken aanvanklik ‘n reeks karakterontwikkelingsketse, terwyl ek uitwerk watter styl en houdings en benadering die korrekte boodskap vir ‘n boek sal oordra. Eers wanneer ek tevrede is, begin ek die bladuitleg aanpak. Aanvanklike teksuitleg word gedoen, sodat ek weet hoeveel plek ek het vir my karakters om te lewe.

My ervaring in kunsbestuur stel my in staat om die boek as ‘n geheel te beskou. Die boek word met potlood geteken, deur die redakteur goedgekeur en dan kyk ek weer daarna vir kontinuïteitsverskille. Dan voeg ek kleur by, skandeer die werk en ontwikkel die bladsye met PhotoShop. Sodra dit gedoen is, gaan ek terug na InDesign en voeg die teks en illustrasies saam. ‘n Goeie boek is een waarin die illustrasies en die teksuitleg visueel saam die korrekte persoonlikheid oordra.

Ek vermoed baie mense meen illustrasies is net ‘n manier om ‘n kinderboek “mooi” of “oulik” te maak. Maar wat dink jy is die funksie van illustrasies in ‘n goeie kinderboek?

Een van die funksies van illustrasies in ‘n boek is om die gaping tussen wat die woorde kan oordra en wat in die storie gesê moet word, te oorbrug. Baie prenteboeke het baie min woorde en dit is die illustreerder se taak om die storie deur middel van die prente klaar te vertel. Illustrasies moet tred hou met die nuutste neigings en die leser moet daarby aanklank kan vind. Illustrasies is wat die boek verkoop. Baie verbruikers van kinderboeke beklink ‘n transaksie met die oë. Illustrasies moet jou gedagtes en emosies stimuleer.

Wat gehalte betref, hoe dink jy vergelyk ons plaaslike kinderboeke met die oorsese mark?

Ek dink ons is op die regte pad … Ek dink namate die kaliber van plaaslike illustreerders verbeter, so verbeter die gehalte van Suid-Afrikaanse boeke ook. Ons haal vinnig in. Party uitgewers is meer progressief as ander. (Ek was gelukkig om met die progressiewes te werk!) Ek dink met betrekking tot die afwerking van boeke (soos papierkeuse, bindopsies en spesiale afwerkings op die voorblad) is ons nog op ‘n leerkurwe.

Wat is die grootste uitdagings van die Suid-Afrikaanse kinderboekmark vir ‘n illustreerder?

Die mark is klein, so die hoeveelheid plaaslike boeke wat jaarliks gedruk word, is nie soveel soos oorsee nie. Dit het ‘n impak op die mark vir illustreerders … so, dit maak dit moeilik om die mark binne te kom. Ek wil egter een opmerking maak: Dit lyk of Suid-Afrikaanse kinderboeke altyd in die hoekie van die winkel is, apart van die ingevoerde boeke wat trots uitgestal word met die voorblaaie na voor. Suid-Afrikaanse kinderboeke behoort dieselfde “teenwoordigheid” te geniet, veral die prenteboeke.

Wat is die beste raad wat jy vir ‘n voornemende illustreerder kan gee wat in ons kinderboekmark wil werk?

Hou aan probeer. Dit is nie ‘n maklike mark om binne te dring nie, maar as jy eers in is, is dit die moeite werd! Kyk na wat internasionaal suksesvol is. Suid-Afrika is nie meer geïsoleer nie, daarom sal dit uitstaan as jy die vermoë het om wat oorsee werk te neem en dit plaaslik te gebruik.)

Dink jy illustreerders kry genoeg erkenning vir hul werk?

Nie altyd nie. Ek dink hul talent word soms as vanselfsprekend aanvaar. Maar terselfdertyd gaan dit ook daaroor om vir jouself naam te maak deur toewyding en jou illustrasievaardighede. Net die bestes word regtig vereer. So, ‘n illustreerder moet homself bewys. En om eerlik te wees is dit maar dieselfde in enige loopbaan.

As jy die kans kan kry om enige boek of storie te illustreer, wat sal dit wees?

Julia Donaldson. Ek is mal oor haar goed. Ek sal ook graag wil illustreer vir … myself. Ek het ‘n paar stories geskryf wat net wag om met illustrasies voltooi te word.