Marga Jonker

Kuier by Marga Jonker

Marga Jonker se jeugroman, Brigadier en die raaiselponie, is haar tweede roman oor perde. Sanna Fouché het met die skrywer gesels oor die boek, haar skryfproses en haar liefde vir perde.

Laat ek sommer met die deur in die stal val. Waar kom die passie om oor perde en tieners te skryf vandaan ?

Ek het groot geword op ‘n plaas met perde. Ek dink ek is gebore met ‘n passie vir perde. My ma vertel dat ek van kleins af altyd naby perde wou wees. Ek dink ek herleef my gedagtewêreld as ‘n tiener met perde in ‘n storie-wêreld, want my werklike lewe het nie meer ‘n plaas met perde in nie.

Hoe lank skryf u al?

Ek het in 1995 saam met ‘n vriendin Xhosa derdetaal leesboeke geskryf. Die moed om te skryf het daar begin, maar ek het saam met iemand gewerk. Daarna ek het my eie hand gewaag aan stories en verse vir kleuters, maar my selfvertroue om dit voor te lê was te min. Ek het eers van 2008 gereeld my werk aan uitgewers voorgelê.

Wou u nog altyd ‘n skrywer word of het dit per ongeluk gebeur?

Ek wou altyd, maar was nie dapper genoeg om dit voor te lê nie. Meesal het ek stories en verse geskep om in my skoolhou lesse te gebruik.

U het die boek opgedra aan Hardus, wie is hy en wat was sy rol tot die  verhaal?

Hardus is my oudste seun (22). Hy is ‘n baie kreatiewe mens. Hy is ‘n  grafiese ontwerper wat verder studeer in  3D animasie. Hy is ‘n mens wat nie ander mense op hulle uiterlike beoordeel nie.

U is n onderwyseres wat Xhosa derde taal gee nie waar nie, skryf u ook in Xhosa ?

Ek skryf stories wat aansluit by my lesse vir derdetaal leerders. Ek en ‘n vriendin het wel die drie Xhosa skool leesboeke geskryf, maar mens is minder kreatief in jou derde taal as jou eerste taal.

Dis altyd vir my interessant om te hoor waar die skrywers aan die  inspirasie vir hulle boeke kom, waar het u die inspirasie van Brigadier en die raaiselponie vandaan gekry?

Brigadier was ‘n bekende Amerikaanse saalperdhings en mense aan die Weskus het altyd met bewondering van hom gepraat. Ek droom soms van ‘n perd wat ek geken het of ‘n goeie storie van gehoor het, en die storie vorm dan uit my droom en my kennis van daardie perd. Ek het van Brigadier gedroom en toe begin ek werk aan ‘n storie waar hy kon in pas, as ‘n reun, Brigadier. Die ander perde in my stories is ook perde wat ek iewers ontmoet het. Ek gee soms vir hulle ander name.

Brigadier en die raaiselponie

Is daar nog doelwitte wat u wil bereik in die lewe?

Ek sal nog baie boeke wil skryf. Ek het ook ‘n paar plekke wat ek na wil reis om perde te sien. Nederland  se Oldenburgers  en Italië se uithourit-roete by L’Aquila. Die Spaanse  perde van Barcelona, PRE Andalusiërs, sal ek ook baie graag gaan kyk. Ek wil beslis nog een van Namibië se perdesafari’s  gaan beleef.

Wat anders as skryf natuurlik, is u passie in die lewe ?

Ek hoop om volgende jaar weer te begin perdry. Die perd waar op ek gery het, Phat Joe, is verkoop en ek soek nou vir ‘n nuwe deel-geleentheid. Ek is lief om die sosiale media, facebook en twitter dop te hou. Ek volg biblioteke en skrywers. Ek probeer ook om op hoogte te bly van iPad tegnologie, spesifiek interaktiewe boeke vir grondfase leerders. Ek bied ook ‘n leesuur by my skool aan waarvoor ek my iPad en interaktiewe boeke gebruik. In die klasse volg ons ook webwerwe wat oor boeke praat, soos Storiewerf.

Die boek is baie modern en uit die oog van vandag se tieners geskryf, het u self kinders dat u die storie so mooi uit die oog van n jong meisie kon skryf?

My dogter, Anita, is nou 19. Sy en haar maats en die dramas van HS het ek nog onlangs beleef, en ek is dus goed ingelig wat HS vir meisies behels.

U het vir 20 jaar na die dood van u perd glad nie perd gery nie, wat het u laat besluit om weer u voet in die stiebeul te steek ?

My herhalende drome oor perde. Ek het oor en oor gedroom oor perde wat ek geken het.

Daar is ‘n baie spesiale band tussen Zahn en Briggs, hy kon haar met sy lewe vertrou, ons elkeen het seker so ‘n spesiale perd. Het u ook so ‘n spesiale metgesel en is hy/sy deel van die inspirasie om die boek te skryf ?

Ek het ‘n twee jaar vir Phat Joe in my lewe gehad. Daar is ‘n foto en ‘n stukkie wat ek oor hom geskryf het in die onderhoud oor Galop van Fanie Viljoen. Phat Joe is egter verkoop, hy was aan my geleen. Hy behoort nou aan iemand wat hom baie geniet en met hom spring. My eerste boek Sonder Chocolate Charlie het ek aan Phat Joe opgedra. Ek weet egter dat ek by die regte spesiale perd sal uitkom.

Is die karakters deur u geskep of bestaan hulle in werklikheid?

Die karakters in Brigadier het ek geskep, maar geleen uit stukkies wat ek gehoor het as die tieners in my huis so lekker dramatiese stories oor mekaar vertel.

Die spanning tussen Zahn en Alexandra is tasbaar, mens kan dadelik aflei dat hulle nie goed oor die weg kom nie. Maar tog in nood sal hulle mekaar bystaan. Het u self n suster of dogters dat u die emosies so mooi kon uitbring?

Ja, ek en my dogter sit baie vas oor die noodsaaklikheid van ‘n netjiese  kamer, maar sy laat haar nie ontstel nie. My eie enigste suster was, en is steeds, super netjies. Sy het weer met my vasgesit toe ons kinders was oor netheid. Ek weet hoe ‘n groot krisis ‘n klomp klere op die vloer, en borde, glase en koffiebekers onder ‘n bed kan skep.

Die gesin wat u in skep in die storie is n tipiese voorbeeld van n  laslap gesin. Soveel kinders in vandag se samelewing word groot soos die karakters in die storie. Het u self ondervinding met sulke gesinne?

Ek het nie self so uitgebrei grootgeword nie en my eie gesin ook nie. Ek het wel ‘n paar naby vriendinne wat al so moes herstruktureer. Ek het al baie  koppies koffie uitgedrink saam met hulle en bokse snesies saam opgebruik vir trane afvee. Daar is vandag baie gesinne wat die beste probeer maak van hulle laslap gesinne en ek bewonder hulle vir nuwe strategië.  Om saam  te werk al verskil hulle.

Marga Jonker op Phat Joe se rug
Onderhoud met Sanna Fouché. Sanna is ‘n jong leser, skrywer en ruiter. Augustus 2014
2014-08
0
Would love your thoughts, please comment.x