(Staan op rostrum regs agter op verhoog en tuur in die verte) Die oproerige skare maal ongeduldig rond terwyl hulle op die kruisiging wag en juig toe die deure oopgemaak word. Jesus en twee mans word deur die Romeinse wagte uitgebring. Ek voel hoe die bloed uit my gesig dreineer, en my bors saamtrek van die pyn. ’n Doringkroon is op Sy kop gedruk en klein stroompies bloed loop oor Sy gesig. Sy gesig is asvaal van pyn, Sy rug geboë onder die gewig van die kruis wat Hy teen die trappies afsleep.
(Klim van rostrum af en loop van links na regs oor verhoog terwyl die volgende woorde geskree word)
“Godslasteraar!” Mense spoeg op Hom toe Hy verbyloop, die haat groei op hulle gesigte. “Godslasteraar!”
(Gaan staan stil, want jy het Jesus nou raakgesien. Fokus op hom terwyl jy in die lug met jou hand waai om Sy aandag te trek)Jesus! Ek sien hoe my Seun Sy kop effens draai. Hy kyk reguit na my, Sy oë vol deernis en hartseer. Jesus! Ek probeer aan Hom raak. Dan struikel Hy onder die gewig van die kruis. (Maak asof jy Hom wil ophelp, maar jy word weggestamp deur die skare) Terwyl Hy sukkel om orent te kom, slaan een van die Romeinse wagte Hom met ’n sweep. Die skare is besig om Hom woedend uit te jou, gretig om Hom te sien ly en sterf. Dit kan nie gebeur nie! (Plaas hande voor jou oë asof jy nie die gebeure wil aanskou nie) Dit kan nie wees nie… Ek probeer byhou, vleg deur die skare wat aan weerskante van die straat ingeryg staan. Ek wil hê my Seun moet weet dat ek daar is, dat ek Hom liefhet, dat ek nie sal wegdraai nie. Jesus! Ek weet dat Hy my stem sal hoor.
’n Ander man het Jesus se kruis die laaste ent gedra. Een van die wagte gryp hom aan die skouer en gooi Hom op die grond neer. ’n Ander wil Hom iets aanbied om te drink, maar Hy draai sy kop weg. Twee wagte stroop Sy klere af en gooi dit eenkant neer. Dan neem hulle Hom en sleep Hom totdat Hy op die kruis lê. Hulle bind Sy arms met leerrieme aan die balke vas. My hele liggaam bewe, my hart fladder soos ’n vasgekeerde voëltjie terwyl ’n Romeinse wag ‘n hamer hoog oplig en dit dan afbring. (Val op knieë neer en huil) Die pyn ruk deur Jesus se liggaam toe Hy gil en sy voete trek op.
Die pyn word met elke beweging dieper op my Seun se gesig afgeëts. O Here, U sal Hom kom haal. U sal Hom nie laat doodgaan nie. Hy is U Seun. Hy is die Gesalfde. Hy is ons Messias. (Skree die volgende woorde en slaan op vloer van frustrasie terwyl jy huil) O God, hoekom? Hoekom? Jesus het Sy hele lewe teen die sonde geveg en dit oorwin. Ek het gesien hoe Hy baklei en triomfeer. En nou, tydens my volk se heel belangrikste fees word my Seun se bloed soos die van ’n Paaslam vergiet.
(Kom stadig orent) Ek sien hoe Hy na sy asem hyg en Sy liggaam laer sak. Terwyl Hy moeisaam asemhaal, sê Hy (wys met hande na bo): “Dit is volbring! Vader, in U hande gee ek my gees oor.” Nadat Hy dit gesê het, ontsnap ’n laaste asem oor Sy lippe en ontspan Sy liggaam.
(Gaan sit op rostrum regs agter op die verhoog) Na drie dae kyk ek in die oë van my Seun wat dood was, maar nou weer lewe. Nou sien ek dat Jesus die Lewende Woord is. Alhoewel ek Hom in my moederskoot gedra het, is Hy nog altyd die Seun van God. Ek het my hele lewe lank geworstel om antwoorde te vind, om bo my omstandighede uit te styg, om God te gehoorsaam en ongeduldig gewag vir Sy plan om te ontvou, en nou staan ek in vol verwondering oor wat God gedoen het. Ek wat so gebroke was, word nou vertroos deur die belofte van ’n ewige lewe saam met Hom. (Loop stadig na die kruis) Ek wat so gehunker het na wat reg is, staan nou voor die Een wat reg laat geskied. (Kniel voor die kruis in ’n biddende posisie) My Here. My Here en my God.
