Lusmakers

Pretoria is miskien mega-groot en die administratiewe hoofstad van ons land, maar dat ons hier meer kwaliteit gesinstyd saam kan hê is ʼn totale myth. Hier gaan die lewe oor

“Estelle!” roep my ma uit die kombuis. Ons nuwe aaklige giggelgeel kombuis. Ek maak of ek nie hoor nie. Dis seker nie regverdig dat ek vir haar vies is nie,

Dis nag. Binne oomblikke gaan ʼn blonde seun onder ʼn vreemde duvet hom amper nat skrik. Hy gaan geluide maak wat geen seun behoort te maak nie. Onaardse geluide, soos

“Down, down, down!” roep almal om my. Decker se stem klink harder as die ander sʼn op. “Komaan, Trent!” Dis mos nou hoe jy ʼn week onder die agterent skop

Party dae dink ek ek bly in ‘n malhuis.“Ma, Pa, Brent! Ek gaan laat wees vir skool!” skree Lana, my jonger sussie.Sy staan al by die voordeur en wag vir

Doef!En daar lê die buurvrou op die naat van haar rug tussen klomp suurlemoene. ‘n Doodse stilte heers. ‘n Mens kan die gras hoor groei.“Hoe…? Wat…?” stamel ek.“Sy’s dood!” Jy’t haar

Ek wens  ek het ‘n kêrel. Ek wens ek kan hom in my kas aan ‘n klerehanger ophang. Dan kan ek hom uithaal net wanneer ek wil. Hy sal na my

“Jy moet ingaan, Elle.” Alex se stem is skaars hoorbaar bo haar kop. Sy voel hoe sy vingers stywer om haar boarms klem en haar wegtrek van sy bors af.“Nog net

Ek sou daarvan gehou het om die wêreld ‘n beter plek te maak as dit net nie so baie moeite was nie.Ouma sweer niks goeds sal in my lewe gebeur

Ons sit in Bamboesbos Pizzeria. Dis natuurlik ek, want in my lewe speel niks af sonder date k die middelpunt daarvan is nie; dis maar een van daai dinge.En ek is