“Hier gebeur daar elke tien minute niks en tussenin gaan daar ook nie veel aan nie.” So praat Anton, een van die karakters in Pretpark, oor Rustenvrede, die stowwerige dorpie waar die verhaal afspeel. Daarom dat die besoek van die reisende pretpark met soveel afwagting gepaard gaan. Die gedagte aan `n hengse ferriswiel, spooktonnels en olifantritte en goed. En Madame Zelda se besoek aan die skool om die kinders solank `n voorskou te gee van al die pretpark se aanloklikhede – was dit regtig so onskuldig? Waarom kan Anton-hulle dan nie ontslae raak van die onheilspellende en vreeslik realisteise drome wat hulle snags het sedert hy en Johan en Karin gehipnotiseer is nie?
`n Lekker grillerige verhaal wat die leser van die begin af intrek en nie weer laat los nie!