Op ‘n bitter koue, reënerige aand hou ‘n man voor ‘n hotel stil. Na ‘n dag se reis sal ‘n warm bed nou waardeer word.

Hy kry ‘n warm ontvangs en die knetterende kaggel trek hom dadelik soos ‘n magneet nader. Na ‘n heerlike warm bord sop stap hy met krakende houttrappe op na sy kamer. Hy lê heerlik en ontspan in die bad en hy voel hoe die moegheid uit sy liggaam vloei. So teen tienuur skakel hy sy bedliggie af en raak dadelik aan die slaap.

Na ‘n paar uur van slaap is daar meteens ‘n geruk en gepluk aan die venster. Sy hele liggaam verstar. Dit is asof daar ‘n wind deur die kamer dwarrel, maar hy besef hy het tog nie eers die vensters oopgemaak nie, weens die koue buite. Hy probeer egter om in beweging te kom, maar sy ledemate voel so swaar soos lood. Skielik kraak die vloere asof daar iemand beweeg. Daar is beslis iemand saam met hom in die kamer, dit kan hy aanvoel! Sy nekhare rys en dit voel asof sy hart by sy keel wil uitbons. Hy hoor hoe die kas se deur oopgaan, ‘n gevroetel, en hoe die kas se deur weer toegaan. Die man besef dat hy nie net kan aanhoor wat om hom aangaan nie, maar dat hy sal moet kyk wat hier aangaan.

Hy moet homself regruk en met een beweging skakel hy die bedliggie aan, net toe ‘n wit gedaante by die deur, wat na die gang lei, uitglip. Dit neem hom ‘n paar sekondes om sy bene in beweging te kry. In die gang was daar egter niks te bespeur nie.

Totdat die nuwe dag gebreek het, het hy nie ‘n oog toegemaak nie. By die ontvangs het hy verneem dat dit ‘n jaloerse vrou was wat gereeld haar opwagting maak, sodra daar ‘n man in die kamer oornag. Sy is ‘n paar jaar gelede in die kamer deur ‘n minnaar vermoor en in die kas weggesteek. Die oornagplek sal hom beslis nie gou weer sien nie!