Ek en my graad 8-seun het albei die Chuck Norris kan deel deur nul baie geniet. Wat is vir jou die belangrikste tema in die boek?
Moet nooit bang wees om groot te droom nie. Maar ook, veral, moenie bang wees om te glo dat jou hart groot genoeg is vir jou drome nie, want dis eintlik daar waar wonderwerke begin.
Was daar besonder uitdagende omstandighede met die skryf van Chuck?
Ja! Ek het ’n heupoperasie gehad terwyl ek aan die manuskrip gewerk het, en toe besluit my stuitjie ook om te staak. Die laaste weke voor die sperdatum het ek navorsing gedoen oor 101-maniere-om-te-skryf-sonder-om-te-sit.
Wat het Annelie en Albert (die hoofkarakter) in gemeen?
Dis ’n goeie vraag! Ons is albei klein outjies 🙂 Ons neem fyn waar, en deel ’n droë sin vir humor.
Jy kry dit goed reg om die hartseer ondertoon met humor te verlig. Is dit doelbewus?
Alles is makliker met humor. Ek het al ernstiger stories geskryf – een van my stories, “Die Seun”, in die bundel perdestories Galop, het my met die herskryf van elke draft ’n traantjie laat wegpink – maar ’n snaakse storie is darem net prettiger. Boonop is lag gesond. Dis wetenskaplik bewys!
Waar gaan haal jy jou karakters?
Ek gaan haal hulle nie. Hulle storm by my in en sê as jy nie ’n storie oor ons skryf nie, breek ons jou knieë.
Dit blyk uit Chuck Norris kan deel deur nul se prettige lokprent dat hierdie boek die potensiaal het om ‘n lekkerlag-film te word. Is daar sprake van ‘n Chuck-fliek?
Ek wens! Kopieer asseblief hierdie wenk aan alle Afrikaanse filmmakers 🙂
Jou nie-fiksie boeke het geestelike temas. Hoe dra jou filosofiese kant oor in jou jeugboeke?
Miskien het die ontginning van daardie temas dit vir my makliker gemaak om eerlik te skryf oor enigiets. Daar is min taboes vir my wat onderwerpe betref, hetsy oor idees of gevoelens. Ons leef in verhoudings en groepe met ’n spesifieke kultuur, en norme, maar ons is ook individue wat onsself op ’n unieke manier in die wêreld moet uitdruk. Ons mag nooit bang wees om vrae te vra nie.
Jy bly in Briston, Engeland, maar keer in die somermaande terug na jul huis in Durbanville. Skryf jy die lekkerste in Engeland of in Afrika?
Enige plek. Skryf op sigself is die lekkerste. Nie die eerste ses drafts nie, daai is sukkel en sweet en hoeveel keer besluit jimmel, ek skryf darem nou ’n klomp *^&%. Maar as die plot in plek begin val, en ek ken uiteindelik die karakters binnekant buitentoe en ek dink sjoe, julle is stunning . . . dit gee my soveel plesier.
Jy wen jou tweede Sanlam Jeuglektuur-prys met Chuck Norris kan deel deur nul. Kan ons binnekort nog ‘n jeugtreffer uit die pen van Annelie Ferreira verwag?
Ek hoop beslis so! Ek hou self hierdie ruimte met afwagting dop.
