Die stel boeke wat ek in my ‘n hand gehou het en op my kneë voor gesmeek het, was die Zackie Mostert reeks deur Jaco Jacobs. As kind het ek die reeks in die biblioteek agter ’n boekrak gaan sit en skelm lees. Ek was saam Zackie as sy suster hom irriteer en as mevrou Langehoven hom uitskel. Dan natuurlik as hy en Vincent moeilikheid maak – wat omtrent altyd was.
En toe my eerste keer in ’n boekwinkel. Dit het bo-op die rak gestaan. Dit was soos iets uit n film. Ek loop in – maar net nege op die stadium – die lig wat direk op dit skyn en hy soos ’n engel van die hemel gloei en roep “vat my”, “ koop my ”, en dis toe dat ek begin smeek.
Aande wat die dag te lank was en ek tot ruste kom in my bed was hierdie boeke my uitlaatklep. Dit was altyd ’n vredemaker in my hart en dit het altyd my maak lag.
Voor ek verhuis het Potchefstroom toe het ek my kinderdae uitgegooi en weggegee. En dis toe ek weer op my reeks van Zackie Mostert afkom, en natuurlik uit my maag weer gelag en alles weer saam Zackie beleef. Die boeke staan nou trots op my rak en wanneer die dag lank wag, gryp ek een nader.
En dalk eendag as ek ’n kleinding het, sal sy alles ook beleef.